Θα ανταμώσουμε ξανά στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου με την Μαρίνα Σπανού; – Μια συζήτηση με την αγαπημένη μουσικό της Gen Z

Η Μαρίνα Σπανού είναι 20 ετών και έχει το πιο cool στυλ που έχω δει τελευταία με μπόλικες hygge και boho-chic πινελιές. Bρίσκεται στο τρίτο έτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου και παράλληλα γράφει τον νέο της δίσκο. Στις 9 Σεπτεμβρίου μας καλεί σε μια αθηναϊκή μουσική περιπλάνηση στο Faliro Summer Theatre για να ερωτευτούμε ξανά. Εμείς θα είμαστε εκεί! Eσύ;

Μαρίνα πώς νιώθεις αυτή την περίοδο με όσα συμβαίνουν;

Η αλήθεια είναι πως το παιδί μέσα μου νιώθει ευτυχισμένο. Αυτή η ευεξία που οριακά σε μουδιάζει, σε λειαίνει. Η μουσική, η δημιουργία και οι συναυλίες με έκαναν πιο αισιόδοξη για την ίδια τη ζωή γιατί γεύτηκα την πιο όμορφη πτυχή της, τις πιο όμορφες εικόνες. Είναι συγκλονιστική η ενωτική δύναμη της μουσικής. Πάνω από μας και πάνω από όλα.

Κατά την διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων για να αποφορτιστείς από το άγχος, κατέφυγες στην Αρεοπαγίτου. Πώς νιώθεις για την μετάβαση σου από την Αρεοπαγίτου στις Live συναυλίες σου με εκατοντάδες υπάρξεις;

Μπορεί η μετάβαση να μην άργησε αλλά αισθάνθηκα πως τα πράγματα ήρθαν σταδιακά και ομαλά. Έτυχε και έβλεπα κάποια βίντεο τις προάλλες από τις πρώτες φορές που βγήκα στην Αρεοπαγίτου να τραγουδήσω. Δε θα σου κρύψω πως σοκαρίστηκα. Τότε ένιωθα πως είχα ένα στάδιο γεμάτο μπροστά μου αλλά στην πραγματικότητα έβλεπα μόλις λίγα φώτα κινητών αναμμένα. Η ενέργεια ήταν και είναι ακριβώς η ίδια. Έτσι όπως υπήρχε στον πεζόδρομο, έτσι την φέραμε σηκωτή στις μουσικές σκηνές. Αισθάνομαι τιμή που συναντώ όλο και περισσότερα φατσάκια αλλά και φατσάκια που θυμάμαι πολύ καλά από τις εξορμήσεις μου στην Αρεοπαγίτου.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Μαρίνα Σπανού (@marinaspanou_)

Τι επίγευση θέλεις να αφήνει το τέλος κάθε live σου;

Θα είναι μεγάλη μου χαρά αν κάποιος, φεύγοντας από την βραδιά μας, κρατά την αγαπημένη μου αίσθηση: εκείνη που σε βρίσκει μετά από μια όμορφη συνάντηση, έναν μεγάλο έρωτα, ένα χάνω-τελείως-τον-χρόνο-γιατί-χορεύω-όλη-τη-νύχτα πάρτι. Εκείνη που έχει κάτι σε μούδιασμα σώματος, σε μια σειρά από εικόνες που περνάνε μπροστά σου, σε ένα μειδίαμα απαλό, έχει κάτι που σα να σου ζεσταίνει τα βλέφαρα και το στέρνο, που σου λύνει τα δάχτυλα και σου ελαφραίνει το κεφάλι. Θα ήθελα κάποιος να φεύγει ερωτευμένος από ένα λάιβ μου.

Πως ένιωσες την πρώτη φορά που κατάλαβες ότι ο κόσμος ερχόταν στην Αρεοπαγίτου για να σε ακούσει και όχι απλά για να κάνει την βόλτα του;

Θυμάμαι μια μέρα. Ήταν 18 Ιουλίου, σε δύο μέρες θα έφευγα για διακοπές στην Επίδαυρο και αποφάσισα να κάνω ένα τελευταίο λάιβ στον δρόμο. Σάββατο, 20:00 και δε μπόρεσα να βρω σποτ ελεύθερο. Περπάτησα με το ηχείο στο ένα χέρι, την κιθάρα περασμένη στον λαιμό, το μικρόφωνο στο σταντ στο άλλο χέρι και τα καλώδια να σέρνονται στην Απόστολου Παύλου. Νόμιζα πως θα βρω παρακάτω κενό σημείο να αράξω. Το παρακάτω έγινε παρακάτω και εκείνο το παρακάτω έγινε άλλο παρακάτω κι εγώ βρέθηκα να κάνω τον γύρο Θησείο, Μοναστηράκι, Ερμού, Σύνταγμα και πάλι πίσω Πλάκα. Είχα δημοσιεύσει στο ινσταγκραμ το ακριβές σημείο που θα έπαιζα και την ώρα. Η ώρα είχε πάει 21:00 και κατέληξα απέναντι από το μετρό της Ακρόπολης. Ήρθαν οι φίλοι μου, ξεκίνησα να παίζω και βλέπω απέναντι πως κάθισαν δύο παιδιά. Πήγαν στο περίπτερο και ξαναγύρισαν. Σταμάτησα το τραγούδι, γύρισα στην κολλητή μου και της είπα: «ρε νομίζω πως ήρθαν για μένα». Μέχρι σήμερα έχουμε επαφές με αυτά τα παιδιά. Τρελάθηκα. Γνωριστήκαμε και τους προσέχω σε κάθε λάιβ, όπως και αρκετούς ακόμη.

Πιστεύεις θα ανταμώσουμε ξανά σε αυτή την Οδό;

Πιστεύω πως κάποια στιγμή θα βρεθούμε εκεί. Δεν ξέρω με ποιον τρόπο. Ή σε πόσο καιρό. Γιατί σίγουρα δεν μπορεί να συμβεί όπως γινόταν. Ωστόσο, αυτή η οδός είναι για μένα αφετηρία και είναι η δύναμη μου κάθε φορά που απογοητεύομαι. Όχι επαγγελματικά αλλά περισσότερο κοινωνικά, υπαρξιακά. Μου θυμίζει πόσο όμορφη είναι η ζωή τελικά και πως ό,τι και να συμβεί πάντα έρχεται η άνοιξη.

Θα ήθελα να μου περιγράψεις το στυλ σου με τρεις λέξεις.

Ουχ είμαι πολύ αναποφάσιστη με τις επιλογές λέξεων και τα αγαπημένα. Θα αφήσω κάτι και δε θα του δώσουμε μεγάλη βαρύτητα. (υπόσχεση)

Σαν 

Κάτι

Ρετρό

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Μαρίνα Σπανού (@marinaspanou_)

Ποιοι είναι μερικοί παράγοντες που συμβάλλουν στις στυλιστικές σου επιλογές;

Να νιώθω άνετα κυρίως. Κι από αισθητική και από πρακτική άποψη. Αν είναι χειμώνας θέλω μάλλινα ρούχα, φαρδιά πουλόβερ, ζιβάγκο, παλτό διπλές κάλτσες και αρβύλες. Έχω τρέλα με τα κασκόλ. Αν είναι καλοκαίρι θέλω τα αέρινα φορέματά μου, τις μεγάλες παντελόνες και τα πλεκτά μπλουζάκια μου, τα σανδάλια μου για να μπορώ να είμαι ξυπόλυτη ανα πάσα στιγμή. Τον χειμώνα στέκομαι αναποφάσιστη μεταξύ 90s-00s και το καλοκαίρι ξενιτεύομαι στις τσιγγάνικες εστίες και στις πόλεις τις Ινδίες.

Με ιντριγκάρει η μπόχο κατάσταση. Έχω φετίχ με τα κοσμήματα μου, τα δαχτυλίδια και τα μακριά σκουλαρίκια μου. Παρ’όλ’αυτά δεν είμαι παρορμητική σε χρώματα και συνδυασμούς. 

Ποιο είναι το outfit που θα επέλεγες να φορέσεις στην μεγαλύτερη σου συναυλία;

Απευθείας με τη φράση μεγαλύτερη συναυλία φαντάζομαι μια καλοκαιρινή σκηνή. Οπότε είναι σίγουρα μια baggy παντελόνα που δεν απέχει ωστόσο από αυτές που έχω στην ντουλάπα μου. Είναι ακόμη μια από αυτές που φοράω όταν βγαίνω για μια μπύρα. Μια καλή μπύρα όμως χαχαχα. Σκέφτομαι λουλούδια και σκέφτομαι άσπρο άσπρο άσπρο.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Μαρίνα Σπανού (@marinaspanou_)

Σε φωνάζουν το λουλούδι τους. Πως νιώθεις που από όλες τις λέξεις και τα επίθετα του κόσμου, επέλεξαν να σε αποκαλούν λουλούδι. Νομίζω δεν είναι τυχαίο. Ποια είναι η σημασία που έχεις δώσει εσύ σε αυτή την λέξη;

Λιώνω με αυτό. Μου αρέσουν πολύ οι μυρωδιές και όταν η μέρα μου πάει στραβά ψάχνω πάντα ένα λουλούδι, μια βουκαμβίλια, ένα γιασεμί ή ένα κάτι. Οπότε συνδέσει αυτό το όνομα με ένα καταφύγιο, έναν μικρόκοσμο με διαφανείς πόρτες ασφαλείας. Φροντιστικό. Λιώνω πολύ πολύ λοιπόν. Το κοινό μου είναι τα δικά μου λουλούδια.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου λουλούδι;

Ανά καιρούς αλλάζει. 

Πριν τελειώσω το σχολείο ζωγράφιζα κήπους με ηλιοτρόπια.

Στην Επίδαυρο αγάπησα τις βουκαμβίλιες. Άρχισα να τις παρατηρώ την πρώτη φορά που ερωτεύτηκα και τις έβρισκα παντού τότε. 

Μετά ήρθε ένα γιασεμί σε ένα μπαλκόνι που πήρε αρκετό χώρο στην ψυχή μου. 

Τώρα, βλέπουμε.

Υπάρχει κάποιο κρυφό νόημα πίσω από στίχο τραγουδιού από τον πρώτο σου δίσκο που να μην έχουμε καταλάβει ή παρερμηνεύσει; Και αν ναι, δώσε μας μερικά παραδείγματα.

Πίσω από κάθε στίχο κρύβονται μικροϊστορίες.  Νιώθω πως τα κομμάτια πάντα θα τα καταλαβαίνουν μόνο δύο (Σαφώς όμως δεν είναι ανάγκη να καταλαβαίνονται). 

Με μια γρήγορη ανασκόπηση θα γράψω κάποιους στίχους που ψυχανεμίζομαι πως αιωρούνται.

έχω μια πιτσιλιά που με καίει (Παγκράτι)

κάτω από τα αστέρια σ’αγαπώ ψιθυριστά (Ψυρρή) 

 κι αν ποτέ μαραθεί θα βρίσκομαι εκεί (Κουκάκι)

Μέσα από το «Κι Αν Ποτέ Μαραθεί» παρατηρούμε μια Μαρίνα ερωτευμένη με την ζωή και την Αθήνα. Ταυτίζεσαι με την φράση: «Δεν αγαπάω εύκολα, μα ερωτεύομαι πολύ εύκολα»;

Ο παρορμητικός εαυτός μου γνέφει καταφατικά με μεγάλο ενθουσιασμό. Στην πραγματικότητα ερωτεύομαι εύκολα τον ίδιο τον έρωτα και ό,τι του μοιάζει. Συνειδητοποιώ αυτόν τον καιρό πως έχω αρχίσει να προστατεύω τη Μαρίνα, χωρίς να της στερώ τον αυθορμητισμό. Απλώς την φυλάω. Και για όποιον διαβάζει, ναι, τα εαυτά μας τα προσέχουμε σαν τους πιο μεγάλους μας έρωτες. 

Πες μας λίγα πράγματα για το νέο σου κομμάτι «Γιασεμί».

Το Γιασεμί είναι μια ιστορία δύο σωμάτων. Δύο σώματα που γνωρίζονται αλλά δεν ξέρουν το ένα το άλλο. Συστήνονται ξανά σε ένα πάρτι, μετά συστήνονται παραπάνω σ’έναν διάδρομο, μετά σ’ένα τραπεζάκι στα Εξάρχεια, μπλέκονται ανάμεσα σε φαλάφελ και ξεχασμένες τηλεοράσεις, σε φράσεις που παραλίγο να ειπωθούν και φράσεις που πήρανε πίσω, σε τσίπουρα και αυγά καμένα το επόμενο πρωί και χάνονται σε αργοπορημένα ταξί, σε ξημερώματα και σε άλλα γιασεμιά. Δύο σώματα που έκαναν μια γρήγορη βουτιά το ένα στο άλλο. Ή σώματα που το ένα βούλιαξε το άλλο, φοβήθηκε το βάθος και έτρεξε να βγει. 

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Μαρίνα Σπανού (@marinaspanou_)

«και η γάτα σου φαίνεται κάπως να με συμπαθεί». Πιστεύεις ότι τα ζώα έχουν όντως τέτοιου είδους διαίσθηση;

Συνήθως έχουν μεγαλύτερη διαίσθηση από τους ιδιοκτήτες τους χαχαχα

Με τι ασχολείσαι αυτή την περίοδο; Έχεις προετοιμάσει κάτι για την φετινή χρονιά;

Πάντα στις διακοπές μου παίρνω τις μεγαλύτερες αποφάσεις. Ήμουν όλο το καλοκαίρι πάνω από το λάπτοπ και έγραφα. Έφτιαχνα και το καινούργιο μου πρόγραμμα για το Σεπτεμβριανό λάιβ. Θα είμαι στο Φάληρο Summer Theatre, 9/9 στις 21:00. Έχω ετοιμάσει διάφορα πράγματα και ανυπομονώ. 

Τον χειμώνα όμως με το καλό θα ανέβουν στη σκηνή μαζί μου και άλλοι μουσικοί. Να φτιάξουμε κάτι όμορφο μαζί, κάτι γεμάτο. Γράφω τον επόμενο μου δίσκο. Με το καλό μέσα στην επόμενη χρονιά υπολογίζω πως θα απελευθερωθεί. Είμαι ενθουσιασμένη για όσα έρχονται