Συζητώντας με τον Multimedia Content Creator Στέφανο Σόφτση: Fashion, inspirations, social media, NFTs and music.

Ο Στέφανος Λέτσιτς Σόφτσης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1999 και είναι ο πιο cool δημιουργός της Gen Z. Είναι Youtuber, ιδρυτής της Hackney Clothing και συνιδρυτής της Yafka Clique. Με το πλατύ του χαμόγελο, ο Στέφανος μίλησε στο Grotesque για τα social media, πηγές έμπνευσης, τα πρότυπα του, τις φιλοδοξίες που έχει, την γρήγορη μόδα, τα NFTs και την μουσική.

Πες μας λίγα πράγματα για τον Στέφανο Σόφτση , «what do you do for a living» που λέμε…                    

Κοίτα! Εγώ γενικότερα προσδιορίζομαι ως εμπορικός artist -έτσι θέλω να πιστεύω- τώρα δεν ξέρω αν αυτό υπάρχει actually ως όρος, αλλά έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: Οι artists, χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: Οι artists που το κάνουν πραγματικά για την τέχνη τους και για τους ίδιους, και οι εμπορικοί καλλιτέχνες. Για παράδειγμα, έστω ότι επιλέγουμε τη μουσική ως τέχνη. Ο εμπορικός μουσικός θα δημιουργήσει μουσική την οποία θέλει να ακούσει ο κόσμος, θα δημιουργήσει lyrics με τα οποία θα μπορεί να ταυτιστεί μεγάλη μερίδα ανθρώπων, ώστε να τα ακούσουν όλο και περισσότεροι και θα θέλει να περάσει παράλληλα ένα μήνυμα που σχετίζεται με τα δρώμενα της εποχής. Αντίθετα, ο «άλλος» καλλιτέχνης, το κάνει ξεκάθαρα για τον ίδιο, για να περάσει τα δικά του points. Επομένως, εγώ συνδυάζω το art με το business. Αυτή είναι η κατεύθυνση που πιστεύω ότι μου ταιριάζει περισσότερο. Βέβαια, ακόμα δεν είμαι σίγουρος για το τι θέλω τελικά να κάνω, το τι αγαπώ περισσότερο να κάνω, αλλά σίγουρα γουστάρω τη δημιουργία!

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Skrap (@softsis)

Ασχολούμαι ως creator με το Youtube, το video, τα videoclips, τη φωτογραφία, τον σχεδιασμό ρούχων, το art direction, το creative direction και γενικότερα με ό,τι έχει να κάνει με τον οπτικοακουστικό τομέα. Όλη αυτή η ενασχόληση με τη δημιουργία ξεκίνησε όταν ήμουν δέκα ετών. Στα δέκα μου άρχισα να βγάζω τα πρώτα μου βιντεάκια. Το έκανα με άγνοια, δεν ήξερα το γιατί το κάνω, αλλά ούτε το πού θα κατέληγε. Βλέπεις, τότε δεν υπήρχε και το community που υπάρχει τώρα, οπότε δεν είχα καμία ιδέα για το πού μπορεί να φτάσει όλο αυτό ή το τι μπορεί να γίνει με αυτό στην Ελλάδα. Αποφάσισα όμως να το συνεχίσω. Όταν πια είχα αποκτήσει ένα «πιστό κοινό», το οποίο μπορούσε και ήθελε να με ακολουθήσει σε αυτή την περιπέτεια, συνειδητοποίησα ότι δε μπορούσα αλλά ούτε ήθελα να είμαι  ένα δημόσιο πρόσωπο που απλώς κάνει βίντεο στο Youtube για πάντα…

Ήθελα να διοχετεύσω σε άλλες δραστηριότητες  τη «δύναμη» που μου δόθηκε από όσους με ακολούθησαν. Ήθελα ακόμα και αυτά που έμαθα μέσω του YouTube, όπως τα video, το video-editing κτλ. να τα χρησιμοποιήσω αλλού και να τα αξιοποιήσω σε κάτι άλλο. Κάπως έτσι, με αυτά τα skills, φτάσαμε στην “YAFKA CLIQUE”. Η YAFKA είναι μια ομάδα τριών Youtubers που δημιουργεί creative videoclips για μικρούς κυρίως artists της ελληνικής rap σκηνής. Σκοπός της YAFKA είναι να «δώσει πίσω στην κοινότητα» και έτσι, δεν χρεώνουμε τα videoclips που δημιουργούμε για τους καλλιτέχνες που επιλέγουμε. Με παρόμοιο τρόπο, ξεκίνησε η “Hackney clothing”. Είχα μια συγκεκριμένη αισθητική, την οποία ήθελα να μεταφέρω στην προσωπική μου εταιρεία ρούχων και από την πρώτη μέρα  υπήρξαν άνθρωποι που την εκτίμησαν και την υποστήριξαν.

Πώς είσαι πραγματικά αυτή την περίοδο με όλα αυτά που συμβαίνουν; Επηρεάζεσαι εύκολα από την επικαιρότητα;    

Η αλήθεια είναι ότι δεν επηρεάζομαι αυτό κάθε αυτό από μεμονωμένα γεγονότα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν «νιώθω» ή ότι δεν βιώνω όλο το φάσμα των συναισθημάτων. Πολλές φορές έχω στεναχωρηθεί, θυμώσει αλλά και αγχωθεί με τα όσα συμβαίνουν. Απλώς από πάντα, με επηρέαζε το συνολικό κλίμα που επικρατεί και όχι συγκεκριμένα γεγονότα όπως για παράδειγμα ένα περιστατικό βίας ή μια επίθεση. Πιστεύω ότι με το να στρέφουμε την προσοχή σε μεμονωμένα περιστατικά, δυσκολευόμαστε ακόμα περισσότερο ως ψυχές. Η βία είναι πολύ δύσκολη. Τα περιστατικά αυτά με «πνίγουν» περισσότερο όταν επηρεάζουν έντονα τον περίγυρο μου, τους συνεργάτες και τους φίλους μου. Λειτουργεί σαν κύμα ενέργειας, άμα όλος ο κύκλος μου έχει επηρεαστεί από κάτι και «πονάει», τότε και εγώ σίγουρα θα επηρεαστώ.

Προσωπικά, έχω καταφέρει να τα βλέπω όλα σφαιρικά και να μην με επηρεάζουν αν δεν μπορώ να τα αλλάξω άμεσα ή να συμβάλλω άμεσα στην επίλυση τους. Ως καλλιτέχνης, είμαι σίγουρος ότι θα παρατηρήσω και θα βιώσω πολλά άσχημα πράγματα να συμβαίνουν στον κόσμο μας, αλλά αν είναι να με επηρεάζει το κάθε τι, τότε είμαι σίγουρος ότι θα «πονέσω» πάρα πολύ. Είναι κάποιες «πανοπλίες»  που έχω σηκώσει/δημιουργήσει και λειτουργούν προστατευτικά ως προς αυτά τα ζητήματα και πραγματικά αυτό «δουλεύει». Οφείλουμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας, ειδικά σε τόσο σκοτεινές και άσχημες περιόδους.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Skrap (@softsis)

Με ενοχλεί, όταν γίνονται κατακραυγές/παρατηρήσεις για ζητήματα κοινωνικοπολιτικά ή μεμονωμένα γεγονότα και έπειτα ξεχνιούνται. Δεν πιστεύω ότι όλοι οι δημιουργοί πρέπει να εκφέρουμε την άποψη μας και να αναπαράγουμε τέτοιες ειδήσεις. Ειδικότερα όταν δεν έχουμε επίγνωση πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα. Έχω μάθει, ως δημόσιο πρόσωπο, να μην «επικοινωνώ» όταν πρόκειται για θέματα τα οποία δεν ξέρω ή για τα οποία δεν γνωρίζω αρκετά. Πιστεύω ότι η Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα τα ελληνικά κανάλια στα social media κάνουν μια πολύ καλή δουλειά στο να επικοινωνούν με τον κόσμο αυτά τα ζητήματα.

Για παράδειγμα, πέρυσι με τις φωτιές, έγινε χαμός. Δεν νομίζω να υπήρχε άνθρωπος που να μην είχε βοηθήσει ή να μην είχε ακούσει το τι συνέβαινε στην Εύβοια. Παρά το γεγονός ότι είχα βοηθήσει, αποφάσισα να μην αναρτήσω κάτι στο προφίλ μου σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα. Δέχτηκα άπειρα κακόβουλα μηνύματα στο Instagramτου τύπου: «Τι σόι άνθρωπος είσαι…», ενώ στην πραγματικότητα δεν με γνώριζαν καν σε προσωπικό επίπεδο. Δεν πιστεύω ότι οι creators οφείλουμε να δημοσιεύουμε τα πάντα σχετικά με την ζωή και τις ενέργειες που πραγματοποιούμε. Είναι λάθος το να μου στείλει κάποιος με αρνητική διάθεση ένα μήνυμα του τύπου: «Μα καλά, γιατί δεν ανεβάζεις τώρα;». Είμαστε και εμείς άνθρωποι με ζωές που παίρνουν σωστές και λανθασμένες αποφάσεις.

Εδώ και κάποιους μήνες σταμάτησες να μοιράζεσαι όλη την καθημερινότητα σου στα social media.  Πώς και γιατί έλαβες αυτή την απόφαση; Τι συνέβαλε σε αυτό;

Στοχεύω για το longevity, δεν στοχεύω για το hype. Θα ήθελα πάρα πολύ αυτήν την στιγμή που μιλάμε να έχω μεγάλα νούμερα και με ένα Instagram story να μπορώ να πουλάω χίλια μπλουζάκια, αλλά αυτό δεν γίνεται τόσο εύκολα. Γνωρίζω ότι ο τρόπος για να πετύχω το longevity δεν είναι εφήμερος. Άμα ανεβάσω όλη μου την ζωή στο διαδίκτυο μέσα σε 2 χρόνια, μετά δεν θα έχω να «δείξω» κάτι άλλο. Θα έχω δείξει όλες τις κάλτσες μου και όλα μου τα υπάρχοντα (γέλια). Αν εγώ θέλω να πω κάτι σημαντικό, αφού έχω δείξει «τα πάντα» στο κοινό μου, δεν νομίζω κάποιος να θελήσει να ακούσει κάτι πιο μεγάλο από εμένα τον ίδιο, όπως μια νέα ιδέα. Έτσι, είμαι πιο επιλεκτικός στο τι ποστάρω ώστε να καταλάβει ο κόσμος ότι υπάρχει κάποιος λόγος που ανεβάζω ορισμένα πράγματα. Δεν ανεβάζω περιεχόμενο, για να ανεβάσω λίγο παραπάνω τους followers μου ή τα views μου.

Η παύση ήταν φυσική. Νιώθω ότι, άμα επικοινωνείς τα πλάνα και τις ιδέες σου συνέχεια χωρίς να τα έχεις πραγματοποιήσει, θα έχεις λιγότερη δύναμη να δημιουργήσεις και πολύ πιθανόν να μην το κάνεις τελικά. Θα εξηγήσω περαιτέρω με ένα παράδειγμα: Έστω ότι θέλεις να φτιάξεις έναν πύραυλο για να πας στο φεγγάρι, και αρχίζεις τρείς μήνες να το διαφημίζεις  και να συζητάς για αυτό. Πολύ πιθανόν, το κοινό σου θα ξεκινήσει να σου λέει: « wow, μπράβο, επιτέλους κάποιος θα το κάνει! κτλ.». Έχοντας ακούσει τα παραπάνω, θα έχεις λάβει όλη αυτή την αγάπη, τον έπαινο, και θα νιώσεις ότι το έχεις κάνει. Θα έχεις λάβει την ντοπαμίνη και την ευχαρίστηση που παίρνεις από ένα τελειωμένο project και στην πραγματικότητα δεν θα το έχεις ξεκινήσει καν! Οπότε, για την κατασκευή του ίδιου πύραυλου, θα έχει πιο αδύναμο mentality αφού θα έχεις πάρει ήδη την ευχαρίστηση. Προτιμώ λοιπόν να ανακοινώνω πράγματα που βρίσκονται στην τελική τους μορφή και να λαμβάνω την «επιβράβευση» στο τέλος. Για εμένα επιβράβευση δεν σημαίνει απαραίτητα χρηματικό ποσό. Μόνο και μόνο το να παρατηρήσει κάποιος την δουλειά μου χωρίς απαραίτητα να κάνει κάποιο σχόλιο, είναι πολύ πιο σημαντικό για εμένα.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Skrap (@softsis)

Γενικότερα, δεν αναφέρεσαι καθόλου στην προσωπική σου ζωή πέρα από τα project σου, δεν σε ακούμε να μιλάς ποτέ για έρωτες… Πώς και έτσι μετά από χρόνια vlogging και YouTube;

Ο τρόπος που χρησιμοποιώ για να μοιραστώ αυτά τα κομμάτια μου, είναι το vlogging. Το vlogging για εμένα είναι ίσως ο πιο «δυνατός» τρόπος έκφρασης. Έκφρασης του εαυτού σου, των απόψεων σου, των συναισθημάτων σου και της οπτικής σου. Για παράδειγμα βλέποντας Seniora Elis στο YouTube, μπορείς μέσα σε πέντε-έξι  βίντεο να καταλάβεις την ιδιοσυγκρασία του συγκεκριμένου ανθρώπου. Μπορείς να καταλάβεις την αισθητική της, τις απόψεις της και το τι θέλει να «δώσει» πίσω στο community, την κοινωνία κτλ..Φροντίζω λοιπόν να παράγω περιεχόμενο όπως vlogs, ώστε αν θέλει να με γνωρίσει καλύτερα κάποιος που με ακολουθεί στις άλλες πλατφόρμες (σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο) να μπορεί να το κάνει μέσω αυτών, αλλά και για να εκφράσω και εγώ τα «εγώ μου».

Προσωπικά, επειδή άρχισα να γίνομαι αναγνωρίσιμος από πολύ μικρή ηλικία (14-15 χρονών), είχα μια τεράστια ανησυχία σχετικά με την αξιοποίηση της δημοσιότητας που μου. Πιστεύω ότι το να μη μπορείς να βγάλεις τα προς το ζην σου, αλλά να σου έχει «μείνει» η αναγνωσιμότητα, είναι μια από τις χειρότερες καταλήξεις που μπορεί να σου συμβούν ως δημιουργός. Για παράδειγμα, σκέψου έναν μουσικό που δεν τον ακούει κανένας πλέον, ανεβάζει ένα τραγούδι και έχει πεντακόσια views, αλλά ο ίδιος πριν έξι από χρόνια ήταν ο number one μουσικός της χώρας. Πρέπει να δουλέψεις πολύ σωστά τη δημοσιότητα για να μην σε «καταστρέψει». Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει συμβεί το παραπάνω. Για αυτό και φροντίζω πάντα να παρουσιάζω στη δουλειά μου και εμένα στις πλατφόρμες που χρησιμοποιώ. Θα ήθελα όταν κάποιος επισκέπτεται το προφίλ μου να μην βλέπει απλώς κάποιον που φαίνεται cool ή λέει αστεία, αλλά έναν δημιουργό- κάτι πιο βαθύ.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Skrap (@softsis)

Ποια συμβουλή θα έδινες και στον νεότερο εαυτό σου;

Η αλήθεια είναι ότι δεν πολυσκέφτομαι μέσα στην καθημερινότητα μου το τι θα μπορούσα να είχα να κάνω καλύτερα. Είμαι ευγνώμων και για τα καλά αλλά και για τα αρνητικά που έχουν συμβεί στην ζωή μου. Άρα όχι, δεν νομίζω να άλλαζα τίποτα, και πίστεψε με, είναι πολλά τα καλά και πολλά τα αρνητικά…Νιώθω όμως ότι έχουν συμβάλλει όλα στη διαμόρφωση της  προσωπικότητάς  μου, την οποία αγαπώ,  αλλά και εμένα τον ίδιο ως οντότητα… Όλοι θα έπρεπε να το κάνουν αυτό, να αγαπούν και να σέβονται τον εαυτό τους. Ίσως να δούλευα λίγο πιο σκληρά και να προσπαθούσα να κάνω περισσότερο πρωτοποριακά έργα αλλά είμαι ικανοποιημένος με το πώς έχουν εξελιχθεί τα πράγματα.

Θα άλλαζες κάτι στο τώρα;

Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζω αυτή την περίοδο είναι η αναβλητικότητα. Το quote όμως που με έχει βοήθησε  σε όλη μου την ζωή και την συγκεκριμένη περίοδο είναι το εξής: «Ό,τι απολαμβάνεις τώρα είναι αποτέλεσμα που έχει καταβάλλει ο παλιότερος εαυτός σου. Και ό,τι δουλεύεις τώρα, είναι μια προσπάθεια που θα θέσει σε μια καλύτερη θέση τον μελλοντικό σου εαυτό.  Ένα δώρο για το μελλοντικό σου εαυτό.» Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα μου drive. Ό,τι απολαμβάνω τώρα μου το έχει χαρίσει ο μικρότερος Στέφανος.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Skrap (@softsis)

Πώς νιώθεις για τον Skrap του YouTube, τον Stefano που φοράει κάθε μέρα διαφορετικά παπούτσια μέχρι να τελειώσουν και τον Softsi που ασχολείται με την δημιουργία και τα projects;

Είναι κάτι σαν διαφορετικές περσόνες (γέλια). Λοιπόν, το YouTube για εμένα, είναι καθαρά art expression. Στο YouTube δεν κάνω concepts/videosγια να γίνουν viral, προσπαθώ μέσα από αυτό να επικοινωνήσω τις ιδέες μου, τους οραματισμούς μου, να εξωτερικεύσω τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες κτλ. Για να είμαι ειλικρινής, το TikTok το βλέπω καθαρά για βιοποριστικούς σκοπούς. Αν μπορώ να δημιουργήσω περιεχόμενο εντός δύο  λεπτών και  μέσα από αυτό να λάβω πεντακόσιες χιλιάδες  προβολές και να εξοικονομήσω  δύο με τρεις χιλιάδες  ευρώ,  τότε προφανώς θα επιλέξω αυτή την εφαρμογή. Το TikTok δεν το βλέπω ως art expression πλατφόρμα αλλά ως ένα εμπορικό μέσο. Μπορείς να δημιουργήσεις ένα καλό business plan μέσα από το συγκεκριμένο μέσο και να κερδίσεις πολλά. Καλώς ή κακώς, τα χρήματα χρειάζονται για να δώσεις ζωή στις ιδέες  σου. Και τέλος στο Instagram, είναι ο original Στέφανος (γέλια).

Ποτέ δεν θέλω να καταπιάνομαι με μία συγκεκριμένη δραστηριότητα. Δεν θέλω να είμαι ούτε ο σοβαρός artist αλλά ούτε ο «καραγκιόζης» του YouTube. Θέλω να ασχολούμαι και με τη μόδα, και με το βίντεο αλλά και με το επιχειρηματικό κομμάτι!

Γενικότερα μου «θυμίζεις» τον Virgil Abloh. Ο Virgil απαντούσε πάντοτε σε μηνύματα, συνεργαζόταν και έδινε συμβουλές και ευκαιρίες σε νέους creatives. Το ίδιο ακριβώς κάνεις και εσύ! Είσαι πολύ προσιτός και πάντοτε φροντίζεις να μοιράζεσαι τα οράματα σου με τους ανθρώπους που σε ακολουθούν. Μέσα από την Hackney και την YAFKA συνεργάζεσαι διαρκώς με νέους δημιουργούς. Όντας επηρεασμένος από τον ίδιο, πως ένιωσες με τον χαμό του δημιουργού;

Γενικά παρακολούθησα όλη την πορεία του Virgil, ο οποίος  αποτελεί ένα τεράστιο πρότυπο για εμένα. Είναι ο άνθρωπος που μου έμαθε ότι μπορείς να δημιουργήσεις πολλά projects ταυτόχρονα και να είναι επιτυχημένα. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, ενώ ήταν αρχιτέκτονας, μπόρεσε και δημιούργησε ρούχα, μουσική και εικόνες που χαράσσονται στην μνήμη σου. Ήταν ένας πολυσχιδής  καλλιτέχνης που μπορούσε να διευθύνει καλλιτεχνικά και δημιουργικά projects με έναν μοναδικό τρόπο. Θα ήθελα και εγώ να κατακτήσω μια σφαιρική γνώση και άποψη για πολλά είδη τέχνης ώστε να μπορέσω κάποια στιγμή να φτάσω σε αυτό το σημείο της παράλληλης διεύθυνσης και της πολυεπίπεδης δημιουργίας.

O ίδιος ο θάνατός του προφανώς και με στενοχώρησε. O Virgil με ενέπνευσε πάρα πολύ. Όλα τα brand που ανέλαβε (Pyrex, Off-White, Louis Vuitton) άφησαν τεράστιο αποτύπωμα στον χώρο της μόδας αλλά και της δημιουργίας. Έσπρωξε τα όρια και φρόντισε να κάνει τη βιομηχανία πιο περιληπτική για όλους, τόσο για την πλευρά τον δημιουργών όσο και την πλευρά των καταναλωτών.Πιο πολύ στεναχωριέμαι για αυτό που χάσαμε για το μέλλον… Νιώθω όμως ότι έφυγε ολοκληρωμένος και ότι δεν του «έλειψε» κάτι. Έτσι, άφησε έναν κόσμο καλύτερο. Στην τελική, αυτός νομίζω είναι ο βαθύτερος σκοπός κάθε ύπαρξης, πέρα από την αναπαραγωγή και την επιβίωση, η προσφορά δηλαδή στην κοινωνία.

Ο Kayne West, συνεργάτης και στενός φίλος του Virgil Abloh, τι επιρροή είχε πάνω σου;

O Kayne έδωσε mentality στην κουλτούρα. Ο Virgil εξελίχθηκε μαζί με τον Kayne και πιστεύω ότι πολλά πράγματα που είδαμε από τον Abloh ήταν επηρεασμένα από τον στενό του φίλο. Για εμένα ο Kayne, ο Elon Musk και ο Casey Neistat είναι τα πρότυπα μου ως άνθρωποι. Βλέπω τις δημιουργίες του Kayne και απλώς  μου δίνουν ενέργεια να ζήσω. Στις χειρότερες μου στιγμές ανακαλώ  τα έργα και τις δημιουργίες των παραπάνω και παίρνω δύναμη, με κάνουν να πιστέψω περισσότερο σε εμένα και στις δυνατότητές μου. Μια αγαπημένη μου άποψη από τον Kayne είναι η εξής: «Δεν θέλω να ακούω ιδέες από μεγαλύτερους μου. Θέλω να ακούω απόψεις και ιδέες μόνο από νέους,  γιατί οι νέοι είναι το μέλλον.» Ελπίζω κάποια στιγμή να έχω τόσα λεφτά ώστε να μπορώ να ακούω μόνο ιδέες και να έχω την δυνατότητα να υποστηρίζω τους νέους ανθρώπους και να τους παρέχω ό,τι χρειάζονται για να υλοποιούνται οι ιδέες τους.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Skrap (@softsis)

Τι σημαίνει για εσένα το “Solidarity to locality” και πως αντιλαμβάνεσαι την γρήγορη μόδα ως ιδρυτής της Hackney clothing;

Όταν δημιουργήθηκε η Hackney, πίστευα πως ανταγωνιστές μου ήταν τα ελληνικά brands. Η αλήθεια ήρθε πιο μετά, όταν συνειδητοποίησα ότι ανταγωνιστές μου τελικά, ήταν και συνεχίζουν να είναι brands όπως η Nike, η Adidas, οι εταιρείες της Inditex κτλ. Μιλάμε για ρούχα, δηλαδή για προϊόντα που μπορούν να αγοράσουν όλοι και άρα σκοπός κάθε brand είναι να διαφοροποιήσει το δικό του προϊόν και να του δώσει μια άλλη αίσθηση από τα υπόλοιπα. Πιστεύω πολύ στην ενέργεια των υλικών αγαθών, και σε αυτό ποντάρω. Είναι άλλο να έχεις αγοράσει και να φοράς ένα βραχιόλι που γράφει πάνω “love” από ένα fast fashion brand και άλλο να στο έχει φτιάξει ένα παιδάκι από την κατασκήνωση που σε θεωρεί τον αγαπημένο του ομαδάρχη! Οπότε για εμένα, το “Solidarity to locality” πρεσβεύει ακριβώς αυτό, ένα προϊόν που από μόνο του έχει ενέργεια, την οποία σου τη μεταδίδει κιόλας.

Το target group που στοχεύουν κυρίως τα fast fashion brands είναι εκείνο των δεκαοκτώ έως είκοσι τεσσάρων ετών. Οι ενήλικες αυτοί δεν γνώριζαν για αυτά τα brands από μόνοι τους αλλά τα έμαθαν όταν ήταν πιο μικροί, όταν ακόμα ψώνιζαν με τους γονείς τους στα mall, στα Smart Parks και στους κεντρικούς δρόμους. Οι τωρινοί γονείς, η νέα γενιά αλλά και -γιατί όχι- οι προηγούμενες γενιές, πρέπει να ενημερωθούν και να μάθουν για τον τεράστιο αντίκτυπο που έχουν αυτά τα brands στο περιβάλλον και τους ίδιους τους ανθρώπους που εργάζονται στα sweatshops. Θα πρέπει η νέα γενιά να δώσει το παράδειγμα, αλλά αυτό θα πάρει αρκετό χρόνο. Αυτή η αλλαγή δεν θα γίνει από την μια μέρα στην άλλη, απαιτεί χρόνο, θέλει υπομονή, επιμονή, ερεθίσματα, παιδεία, και μόρφωση. Κάποια στιγμή, θα καταφέρουμε σίγουρα να αλλάξουμε συνειδήσεις. Είμαι αισιόδοξος για το μέλλον!

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Skrap (@softsis)

Τι σου λένε τα NFTs, το Metaverse και τα cryptocurrencies;

H Hackney είναι το πρώτο ελληνικό brand που κυκλοφόρησε τα προϊόντα της σε μορφή NFTs. Η αλήθεια είναι πικρή, το έκανα κυρίως για το flex (γέλια). Παρατήρησα μια έντονη κινητικότητα στον digital χώρο προς τα NFTs και ήθελα να ήμουν ο πρώτος που θα κάνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα! Ήταν κάπως εγωιστικό αλλά έγινε (γέλια). Δεν έχω ασχοληθεί τόσο πολύ αυτήν την περίοδο, ειδικά με το Web3. Οι ιδέες είναι ωραίες, αλλά πολλές από αυτές στην πράξη δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, η υλοποίηση τους είναι δύσκολη. Ακόμα πιστεύω ότι είμαστε σε μια κατάσταση όπου αμφιταλαντευόμαστε μεταξύ του εάν αυτή η πολύ καλή ιδέα μπορεί να υλοποιηθεί ή όχι. Έχω σίγουρα κάποιες αμφιβολίες, όχι τόσο για την ίδια την τεχνολογία, αλλά για την αντίδραση που θα έχει ο κόσμος. Με καλή διάθεση όλο αυτό που συμβαίνει μπορεί να πάει πολύ μπροστά, όμως με αρνητική διάθεση, θα πάει στα σκουπίδια!

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Skrap (@softsis)

Στέφανε, με την μουσική τι συμβαίνει; Προετοιμάζεις κάτι; Ρίχνεις διάφορα hints αλλά δεν έχεις αποκαλύψει κάτι!

Ήμουν από πάντα μουσικός! Από τα έξι μου ασχολούμουν με την μουσική. Έχω τελειώσει μουσικό γυμνάσιο και λύκειο και έπαιζα δέκα χρόνια κιθάρα και άλλα πέντε  πιάνο. Έχω κοπεί έξι χρονιές στην αρμονία , οπότε έχω διαβάσει διπλή αρμόνιά στην ζωή μου από ό, τι θα έπρεπε να είχα διαβάσει (γέλια).

Τα τελευταία πέντε με έξι  χρόνια έχω απομακρυνθεί τελείως από την μουσική και κάνω μια προσπάθεια να ξαναγνωρίζω και να αγαπήσω ξανά αυτό το κομμάτι του εαυτού μου και ευρύτερα αυτόν τον τομέα. Πιστεύω ότι η μουσική είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να επηρεάσεις τον «αλγόριθμο» του κόσμου. Eίναι ένα πάρα πολύ δυνατό μέσο για την μεταφορά ιδεών και μηνυμάτων. Τα lyrics ενός τραγουδιού μπορούν να διεισδύσουν πολύ βαθιά στον ανθρώπινο εγκέφαλο και να ριζώσουν στο μυαλό σου. Με αυτή την δύναμη, μπορούν να αλλάξουν πολλά στον κόσμο μας… Συνιστά ένα από τα πιο δυνατά εργαλεία που έχουμε στα χέρια μας.

Θα ήθελα να έχω μια καλή άποψη περί μουσικής ώστε να μπορώ να την αξιοποιήσω και στα projects μου. Σίγουρα κάποια στιγμή θα δημιουργήσω κάτι όμορφο, που θα έχει οπτικοακουστική μορφή… Ένα αξέχαστο experience.

Βρες τον Στέφανο εδώ: Youtube: Skrap | Instagram: softsis | Tik Tok: softsis

Διάβασε επίσης:

Related articles

Τα καλύτερα χρώματα για ένα αυθεντικό goth look

Τα καλύτερα χρώματα για ένα αυθεντικό goth look

Οι πιο διάσημοι goth καλλιτέχνες και το στυλ τους

Οι πιο διάσημοι goth καλλιτέχνες και το στυλ τους

Οι κορυφαίοι σχεδιαστές που επηρέασαν τη goth μόδα

Οι κορυφαίοι σχεδιαστές που επηρέασαν τη goth μόδα

Πώς να πετύχετε το τέλειο goth μακιγιάζ

Πώς να πετύχετε το τέλειο goth μακιγιάζ
spot_img
Erind Papajani
Erind Papajani
Σπουδάζω στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών στο ΟΠΑ και ταυτόχρονα εργάζομαι για το περιοδικό ΔΥΟ. Όταν πρόκειται για πρόταση ιδέων, επικοινωνία και πάνω απ' όλα δημιουργία, count me in! Όταν ειμαι free, θα με βρείς να διαβάζω για την μόδα, και να φτιάχνω κολάζ ή scribble art στο sketchbook μου.